Dag één en twee. Deel van de golden circle

Met 2 uur vertraging landde ons vliegtuig gistermiddag op Keflavik international airport. De eerste stop was bij Hertz om onze huurauto op te halen.  We mogen een splinternieuwe Dacia Duster 4 wheel drive voor ruim een week de onze noemen.  Verder kregen we een tablet met daarop wat informatie over IJsland en een navigatiesysteem mee. So far, so good. Hoog tijd om het eerste deel van onze reis te starten. Eindelijk IJsland in het echt. 

De afgelopen maanden heb ik een reisschema gemaakt aan de hand van de hotels die al voor ons geboekt zijn.  Het zou zo jammer zijn als we een hele mooie plek zouden missen. Maar wat ik ook probeerde gisteren,  de zorgvuldig gemaakte routes in Google Maps kreeg ik niet aan de praat. Hij gaf wel een voorbeeld van de reis maar navigeren ho maar. Dan maar gebruik maken van de Garmin die bij de auto hoort. Adressen zijn hier schijnbaar  lastig in gebruik maar gelukkig had ik de GPS locaties van de hotels ook in mijn overzichtje gezet.  Helaas.... die codes komen blijkbaar in verschillende formaten  voor, daar kwam ik dus ter plekke achter. Uiteindelijk kregen we Google Maps toch aan de praat maar de eerste kilometers in IJsland keek ik niet zo vrolijk als ik van te voren had verwacht. 

Een deel van de route hebben we gemist door het geklooi met Google Maps maar uiteindelijk reden we langs een kleine waterval die in geen enkel boekje of website die ik over IJsland heb gelezen voorkomt. Maar het was een fantastische kennismaking.  Ik ben in verschillende landen bij watervallen geweest naar deze was, woest en prachtig en lieflijk tegelijk. Het zonnetje scheen een beetje en heel even was er een regenboog zichtbaar in het opspattende water. Wow!! 

Vannacht hebben we geslapen als een blok.  Dankzij de twee uur tijdsverschil waren  we vanochtend ook nog lekker bijtijds uit bed. 

Gelukkig hadden we het probleem met Google Maps na wat bedrust en een heerlijk ontbijt wel snel doorgrond en konden we op weg naar onze eerste stop: een warme bron Hrunalaug Hot Spring.  Warm water van zo'n 37 graden komt daar gewoon uit de grond omhoog. Hup de badkleding aan en wat een geweldige Zen ervaring was dat. Daar kan echt geen whirlpool of kruidenbad in de sauna tegenop. Buiten was het zo'n 8 graden  maar het water had echt de perfecte badtemperatuur en dat bleef ook zo. Ondertussen genieten van het prachtige Hobbit landschap er om heen. 

De volgenden stop was De Gulfoss waterval. Waar ik de waterval van gisteravond al heel indrukwekkend vond was deze ronduit overweldigend. Zo veel water wat met zo veel kracht naar beneden komt. Ongelooflijk! Het is allemaal gletsjerwater maar je kan je echt niet voorstellen hoe het kan dat er zoveel water stroomt. En maar blijft stromen.  

Onderweg moesten we nog even wachten op een kudde schapen en lammetjes ( aah...zo schattig) die moesten oversteken. 

Na Gulfoss stonden de geisers Geysir en Strokkur op het programma. Wat een bizarre gewaarwording is dat. Dit moet je natuurlijk gezien hebben als je IJsland bent en het is echt heel apart en prachtig om te zien hoe de druk langzaam opbouwt en de Strokkur daarna het kokende water titientallen meters hoog spuit.  Om de geisers heen liggen ook nog allemaal kleine hete bronnen. De zwaveldampen moet je er maar even bij bedenken als je de foto's bekijkt. 

 Onderweg naar het Nationaal park Thingvellir rijd je over een hoger gelegen weg. Aan de linkerkant van de weg is geen diepe ravijn of zo maar het is al gauw een meter of 10 lager dan de weg. Het was niet druk op die weg en op een gegeven moment zagen we een jongen zwaaiende vanuit het lagere deel de weg op rennen. Hij bleek een ongeluk te hebben gehad. Zijn vriendin die achter het stuur had gezeten had een epileptische aanval gehad en was van de weg geraakt. Zij lag bewusteloos naast de auto. Wij hebben eerste hulp verleend en Jan heeft het verkeer staan regelen tot de politie en ambulance er een half uur later waren. Gelukkig was het meisje alweer bij bewustzijn toen de politie kwam, het leek dus allemaal met een sisser af te lopen.

Daarna op naar Thingvellir nationaal park. Hier komen het amerikaanse en europese continentale plat bij elkaar in de vorm van een kloof. We zijn maar in een klein deel van de kloof geweest. Het was onbeschrijflijk mooi, het lijkt het einde (of het begin?) van de wereld. Echt één van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest. 

Ondertussen is het 22.30 uur en nog helemaal licht. Het regent nu wel een beetje maar het weer valt tot nu toe erg mee.

Morgen laten we het toeristische zuiden achter ons en gaan we richting Akureyri.