Dag 5; Land van uitersten

Het was een dag van uitersten vandaag. Het weer was prachtig en de eerste stop was een wandeling door de bizarre lava sculpturen in Dimmuborgir. Op het parkeerterrein bleek al snel waarom zoveel mensen met hoedjes met vitrage er aan rondlopen. Het stikte er van de kleine vliegjes. Niet hier en daar een zwerm zoals je in Nederland wel eens hebt als je zomers langs het water wandelt maar echt overal vliegjes. Ook op plaatsen waar je ze liever echt niet hebt zoals in je neus, je mond en je ogen. Brrrr. Gelukkig werd het veel beter zodra we van het parkeerterrein af waren. De wandeling was prachtig. Het deed ons denken aan Montpellier le vieux vlakbij Millau in Frankrijk. De temperatuur liep al snel op tot boven de 20 graden zodat de jassen uit konden en we lekker in ons shirtje konden wandelen.

Na de wandeling reden we door naar Hverir wat hete bronnen betekent. Nog in de auto roken we de stinkende modderpoelen al. Een walgelijke lucht die me toen we eenmaal buiten waren deed kokhalzen. Ik moest de neiging om meteen om te draaien en weg te gaan onderdrukken. Ik heb nog nooit zoiets smerigs geroken. Met mijn neus tussen mijn handen en mijn shirt als filter gebruikend ben ik doorgelopen. Iedere keer als er een rookpluim mijn kant uit kwam probeerde ik niet door m'n neus te ademen maar ook dat hielp niet afdoende. Ik heb nog nooit zoiets gezien en hoewel het een bijzondere ervaring was hoef ik het ook nooit meer te zien of eigenlijk nooit meer te ruiken.

Blij dat we weg gingen. Op weg naar Dettifoss en Selfoss. Twee watervallen die dicht bij elkaar liggen. De route er maar toe voerde door een geheel zwart lava landschap. Waar je ook keek; zover het oog reikte alleen maar zwarte stenen. Het parkeerterrein bij de watervallen lag in dat zwarte landschap. Geen waterval te zien en zelfs niet te horen. Gelukkig wel een bordje dat ons de weg wees. Na een korte wandeling kwamen we bij Selfoss. Een mooie waterval maar hé, we zijn wel een beetje verwend geraakt de afgelopen dagen. Dit was niet echt de mooiste die we gezien hadden. Het blijft desondanks een waanzinnig gezicht al dat water dat met zoveel kracht naar beneden komt. Verder wandeld naar Dettifoss liepen we weer door het lavaveld. Na een klein klimmetje en een bocht zagen we Dettifoss. Midden in die zwarte stenen wereld lag deze wonderschone waterval. De helling ernaast was prachtig groen begroeid en boven de waterval stond in alle prachtige kleuren een complete regenboog. Ik was werkelijk overdonderd door deze aanblik. Het was een oase, een paradijsje in deze donkere wereld. Dat en de tegenstelling met de stinkende zwavelvelden die we eerder vandaag zagen is eigenlijk precies wat IJsland is. Bizar mooi.